Jody vertelt vol passie over zijn tijd als werkmeester: “Hoe mensen daar benaderd worden, echt als mens, vond ik bijzonder. Je werkt als werkmeester nauw samen met werkgestraften en kan er ook echt bovenop zitten.” Als werkmeester zette hij nieuwe initiatieven op, zocht hij de samenwerking met andere partijen en verbeterde hij processen. Jody: “ik merkte dat ik meer uitdaging zocht. Toen er een vacature voor toezichthouder EM (je houdt dan toezicht over cliënten met een enkelband, red.) kwam, pakte ik die kans. In plaats van het werken op locatie met een hele groep werkgestraften, hield ik nu af en aan gesprekken van een uur met één cliënt op kantoor.”
Voor het eerst was hij blij met zijn enkelband
Jody zag als toezichthouder een andere kant van het reclasseringswerk. Jody: “Ook daar is de impact groot. Naast het toezicht ondersteun je een cliënt ook op andere gebieden. Die combinatie zorgt voor gedragsverandering, maar dat gaat niet altijd vanzelf.” Hij begint te lachen als hij vertelt over een van zijn cliënten. “Ondanks een moeizame start had ik een goede band met een jongen die een gebiedsverbod had en onderdeel was van de Top600 aanpak in Amsterdam. Hij had een akkefietje met de politie, omdat zij dachten dat hij in verboden gebied was. Voor het eerst was hij blij met zijn enkelband, want hij kon laten zien dat het niet zo was. De agent zei tegen hem dat hij hem geloofde op zijn blauwe ogen. Dat maakte hem boos, omdat hij bruine ogen had. Toen hij dat vertelde schoot ik in de lach en legde hem uit dat het maar een uitspraak was. Hij had geen enkel idee, dacht de hele tijd dat die agent gewoon een eikel was.”
Ook door de coronacrisis vond ik zo'n overstap best spannend
Het contact met de cliënten was voor Jody dan ook een belangrijke motivatie in zijn werk. Toch merkte hij dat hij meer diepte wilde en daarom ging hij in gesprek met een loopbaanadviseur. Jody: “Er kwam een vacature voorbij voor P&O adviseur. Dat sloot aan bij mijn opleiding, maar ik had nog totaal geen ervaring. Ook door de coronacrisis vond ik zo’n overstap best spannend. Ik vroeg me af of ik dat wel moest doen in deze omstandigheden. Tegelijk zag ik ook dat dit een kans was, dus ik solliciteerde.” De online sollicitatieprocedure die volgde was voor Jody een nieuwe drempel die hij over moest. “Ik was al van tevoren bezig met hoe de camera moest staan bijvoorbeeld. En tijdens een van de gesprekken kwam het hoofdje van mijn zoontje om de hoek: ‘wat doe je papa?’ Nu kan ik erom lachen, maar toen schoot ik direct in de stress.”
Jody kreeg de baan en ging er met enthousiasme in. Maar een switch tijdens deze crisis is ook pittig: “Ik nam mezelf voor dat iedereen in de regio altijd laagdrempelig bij me langs kon komen op kantoor, maar dat gaat nu niet echt. Daarnaast was mijn vorige functie veel duidelijker, nu ben ik nog heel erg zoekende. Gelukkig krijg ik veel tijd en ruimte van nieuwe collega’s om te ontwikkelen.” En door het reclasseringswerk heeft Jody ook een groot voordeel: “Ik kan makkelijk de vertaling naar de praktijk maken.”
Je bouwt als reclasseringswerker echt een band op met cliënten
Ondanks dat Jody op zijn plek zit in zijn nieuwe functie, mist hij het reclasseringswerk wel. Jody: “Oud collega’s zeggen wel eens gekscherend dat ik er niet echt meer bij hoor. Maar je bouwt als reclasseringswerker echt een band op met cliënten. Dat ga ik dan ook het meest missen. Pas hoorde ik dat een oud-cliënt van mij na lang te hebben gewacht een begeleid wonen plek heeft gekregen, dan moet ik mezelf echt tegenhouden om hem niet te feliciteren. Maar stiekem ben ik dan wel trots op en blij voor zo iemand natuurlijk!”
Ben je geïnspireerd geraakt door Jody's verhaal en lijkt het jou ook wel wat een keer te komen kijken bij 'zo'n geitenwollensokkenorganisatie'? Check dan onze vacatures; wie weet zit er iets voor je bij!