Door zijn moeizame start op de arbeidsmarkt klopt Luc een kleine drie jaar terug voor hulp aan bij het UWV. Hij krijgt een jobcoach toegewezen. Na wat korte baantjes in zijn woonplaats Lelystad zit hij langere tijd thuis en solliciteert hij tevergeefs. Totdat zijn jobcoach hoort over een vacature op de afdeling I&A (ICT en Automatisering) bij Reclassering Nederland in het kader van de participatiewet. Daarbij wordt er actief gezocht naar kandidaten met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ze gaan op gesprek. Tegenover Luc en zijn jobcoach zitten drie mannen van I&A. Voor Luc best een spannend moment. Weet hij zich goed te presenteren, komt hij goed uit z’n woorden? Luc, op bijna verontschuldigende toon: “Want soms weet ik niet zo goed hoe ik moet beginnen.” Het gesprek verloopt goed. Luc krijgt de baan. De mannen die tegenover hem zaten worden zijn collega’s. Hij leeft op.
Met leuke collega’s wordt het werk ook leuker
Binnen het team is iedereen op de hoogte van Lucs autisme-stoornis. Luc kijkt de eerste dagen de kat uit de boom en schat in ‘hoe iedereen is’. Hij stelt zich voor, gaat aan het werk en vindt al snel zijn draai. Luc, met enthousiasme in zijn stem: ”Het bevalt me heel goed. Ik kan goed opschieten met m’n collega’s. En ik heb gemerkt dat met leuke collega’s het werk zelf ook veel leuker wordt. Er is veel humor op de afdeling. En ik vind het fijn dat het werk zo divers is. De ene dag zit ik in Leeuwarden, de andere dag in Vlissingen.” En doordat Luc als een soort servicemonteur het hele land doorgaat om ICT-problemen op te lossen, kan hij goed oefenen met sociale interactie en gesprekken voeren. “Niet mijn sterkste punt”, verduidelijkt hij met een veelbetekenende glimlach.
Het is een wereld van verschil met hoe het eerder was
Soms komt Luc in situaties dat een gesprek lastig voor hem wordt. Bijvoorbeeld als hij een ingewikkelde probleem moet uitleggen aan iemand die weinig kaas heeft gegeten van computers. Luc: “Op een gegeven moment weet ik dan ook niet meer zo goed wat ik moet zeggen.” Gelukkig baart oefening kunst. “Qua sociale interactie gaat het nu veel beter dan eerst, het is een wereld van verschil met de tijd voordat ik hier werkte.”
Bijdragen aan een duurzamer wereld
Als Luc niet op pad is, werkt hij op het landelijk kantoor in Utrecht. Daar repareert hij bijvoorbeeld kapotte laptops met onderdelen die nog op de plank liggen of onderdelen uit oude machines. Lucs inzet draagt zo ook bij aan een meer duurzame omgang met onze apparatuur. “Als ik daarmee bezig ben, kan ik me volledig focussen. Ik hoor het dan vaak niet als iemand tegen me praat, dus m’n collega’s moeten me dan echt even aantikken als ze me wat willen vragen.”
Win-win situatie
Van de mensen die hij helpt en zijn collega’s van I&A krijgt Luc waardering voor zijn werk en dat helpt hem bij de interactie. Luc: “Het praat toch makkelijker als mensen blij zijn met wat je doet, ik ben daardoor wat meer uit m’n schulp gekropen.” Daarnaast is zijn dienstverband ook voordelig voor de organisatie. Want het werk dat hij doet werd voorheen ingekocht bij een externe partij. Die partij en hun facturen zijn inmiddels vrijwel helemaal uit beeld. Luc verdient zichzelf daarmee meer dan terug en is heel content met de structuur die het werk hem geeft. Zo heeft het participatietraject van Luc geleid tot een klassieke win-winsituatie, waarbij Luc na een dag hard werken met een voldaan gevoel thuis vaak ook nog even achter de computer kruipt. Maar dan om eens lekker een potje te gamen.
Reclassering Nederland neemt haar verantwoordelijkheid om inhoud te geven aan het plaatsen van mensen met een arbeidsbeperking zoals is uitgewerkt in de Participatiewet. In 2019 waren er 16 collega’s werkzaam uit deze doelgroep. Voor 2020 is budgettair rekening gehouden voor 25 extra plaatsen.