Nieuws
Gedetineerde_buiten_gevangenispoort

Reclassering: zorgen over wetsvoorstel aanpassing gevangenisstraffen en v.i.

De drie reclasseringsorganisaties (3RO) plaatsen kanttekeningen bij het wetsvoorstel van minister Dekker om gevangenisstraffen en de voorwaardelijke invrijheidsstelling (v.i.) aan te passen.

De reclasseringsorganisaties, Reclassering Nederland, Stichting Verslavingsreclassering GGZ en Leger des Heils Jeugdbescherming & Reclassering vragen zich af of de voorgestelde wetswijziging echt nodig is. Na een gevangenisstraf moet iemand weer terugkeren in de samenleving. Dit kan alleen met goede begeleiding en maatwerk. Zo voorkom je terugval in crimineel gedrag en wordt de samenleving beschermd. Daarom zijn veroordeelden in dat laatste deel van hun straf wel buiten de gevangenis, maar ze zijn niet vrij, ze moeten voldoen aan allerlei voorwaarden. Het huidige stelsel houdt hier rekening mee, en is tot stand gekomen op basis van wetenschappelijk onderzoek en adviezen. Wij zien wel verbeterpunten van het stelsel, maar een ingrijpende wetswijziging is niet nodig. 

Voorwaardelijke invrijheidstelling moet een veilige invrijheidstelling zijn

In het wetsvoorstel staat dat de periode van voorwaardelijke invrijheidstelling (v.i.) maximaal 2 jaar wordt. Voor een deel van de gedetineerden is deze periode te kort, stelt de reclassering. Dit zijn vaak mensen met een hoog risicoprofiel. Zij hebben meer tijd nodig om weer een plek in de maatschappij te krijgen. Ze zijn vaak hun partner, baan of uitkering kwijt en hebben hoge schulden. Intensieve begeleiding is nodig om te voorkomen dat ze terugvallen in de criminaliteit. Het is riskant voor de maatschappij als deze begeleiding wegvalt.

Gedetineerden met lange straffen ontlopen reclassering

De reclassering verwacht dat gedetineerden met lange straffen strategisch omgaan met hun straf. Dit gebeurt al bij gedetineerden met een korte straf. Een v.i. van maximaal 2 jaar heeft mogelijk het effect dat sommige gedetineerden ervoor zorgen dat zij hun hele straf uitzitten. Zo proberen ze te voorkomen dat ze in hun ogen ‘levenslange bemoeienis van de reclassering’ krijgen. Deze langgestraften keren dan onbegeleid en ongecontroleerd terug in de samenleving. Dit zijn juist de mensen die op grond van recidive-risico onder onze controle moeten blijven.

Vrijheden verdienen: niet voor iedereen

Gedetineerden moeten hun vrijheden verdienen, zo staat in het wetsvoorstel. Maar er is een deel van de gedetineerden die dit niet aankan. Bijvoorbeeld vanwege een (verstandelijke) beperking, verslaving of andere problemen. Volgens de reclassering heeft deze groep binnen de gevangenis extra aandacht, begeleiding en zorg nodig. 

 

Geplaatst op 21 juni 2018