Grad ging al snel na zijn start bij de reclassering, parttime naar de sociale academie. Zo groeide hij als vanzelf in het uitvoerende werk, waar hij zo’n beetje alle facetten van het reclasseren heeft gedaan. “In de begintijd deed je zelf eigenlijk alles. Je maakte de rapportages, hield toezicht en zocht zelf naar werkstraflocaties. Natuurlijk was het een heel andere tijd, waar veel meer kon dan nu. Cliënten werden gewoon op de eigen kamer ontvangen voor een gesprek en liepen het hele gebouw door. Er waren zelfs cliënten die gewoon bij ons aan de koffietafel zaten. Dat zien we nu zo niet meer, al krijgen ze dat kopje koffie en een goed gesprek zeker nog wel.”
Dit werk gaat nooit vervelen
In de loop der jaren veranderde niet alleen de organisatie (“ik heb alle herindelingen wel gehad”) maar ook opvattingen in de maatschappij. Grad is door al die veranderingen heen, hetzelfde in zijn werk blijven staan. “Ik heb altijd het uitgangspunt gehad dat ik in het leven dingen wil doen die ik leuk vind. Ik heb altijd kunnen werken met fijne collega’s en ook voornamelijk goede contacten met cliënten gehad. Dat heeft mijn werk 46 jaar lang leuk gehouden. Ik kan niet zeggen dat ik carrièregericht ben, maar ik heb wel altijd de ambitie gehad om iets te bereiken met mijn cliënten. Tevreden zijn is ook een ambitie. Het is voor mij totaal niet belangrijk wat je bent, alleen maar wie je bent. Ieder mens is anders. Er zijn zoveel verschillende soorten cliënten. Er zijn er ook zoveel die me altijd bij zullen blijven. Dit werk gaat nooit vervelen. Toch kijk ik nu wel uit naar mijn pensioen.”
Ik heb altijd de ambitie gehad om iets te bereiken met mijn cliënten.
Ruimte voor maatwerk
Met zijn staat van dienst is het niet gek dat collega’s Grad om raad vragen. “Voor veel zaken kan je wel je ervaring inbrengen, maar wat mij betreft moeten collega’s de zaken echt op hun manier doen. Je kan hier ook gewoon andere opvattingen hebben. Dat is helemaal prima. Ik hoop juist dat de reclasseringswerkers dichtbij zichzelf durven te blijven. Elke casus en cliënt is anders, je kunt zeker de protocollen volgen maar maatwerk is vaak nodig dus je moet blijven nadenken. Dat wens ik ook de cliënten toe. Een goede werkalliantie lukt alleen als we met onze cliënten in gesprek blijven gaan.”
Controle is goed, vertrouwen is beter
De reclassering bestaat dit jaar 200 jaar. “Wat ik de organisatie nog toewens voor de toekomst? Ik ben opgegroeid aan de rand van de Peel en hier zijn we echt van het ‘niet lullen, maar poetsen’. Normaal gedrag is bij mij de norm. Heb respect voor elkaar. Ik hoop dat de reclassering in de toekomst keuzes kan blijven maken op basis van inhoud en niet alleen op basis van politieke wil. Hulpverlening vind ik nog steeds onderdeel van onze corebusiness. Zakelijkheid is een ding, maar ik geloof ook heel sterk in ‘controle is goed, maar vertrouwen is beter’. Hoe beter je met de reclassent samen kunt werken, hoe groter de kans van slagen van toezicht is.”
Anekdotes uit verleden
“Het afscheid komt nu echt dichtbij. Ik ben de zaken met de cliënten aan het afronden. Ik ga de collega’s zeker missen, maar ga me thuis niet vervelen. Ik heb meerdere kleinkinderen, doe vrijwilligerswerk, sport regelmatig en heb een grote vriendengroep. En de collega’s hebben mijn anekdotes uit het verleden wel genoeg langs horen komen. Dus ik ga plaats maken voor nieuwe mensen.”
Wil jij ook een bijdrage leveren aan een veiligere samenleving? Kijk dan op
www.werkenbij.reclassering.nl
voor ons actuele vacatureaanbod en wie weet tot snel!