Winkeldiefstal, het verhaal van Jessica

Jessica denkt ‘Ik doe het gewoon’ en grist drie luxe lippenstiften weg uit een display en stopt ze in haar jaszak. De beveiliger van de winkel ziet het gebeuren in een spiegel, houdt haar tegen en belt meteen de politie. Jessica verstijft helemaal en wordt lijkbleek meegenomen naar het politiebureau.

Haar zaak komt binnen op ZSM, een speciaal overleg van de reclassering, het Openbaar Ministerie (OM), de politie, de Raad voor de Kinderbescherming en slachtofferhulp. In het ZSM overleg streven alle partijen naar het zo snel, zorgvuldig en betekenisvol mogelijk afdoen van lichte strafzaken. Jessica is wat heet een ‘first offender’, heeft dus geen strafblad en staat verder niet bekend bij de politie of hulpinstanties.

De officier van justitie spreekt met de inmiddels weer wat bedaarde Jessica via telehoren, waarbij met een camera en een groot tv-scherm op afstand een gesprek gevoerd kan worden. Ook de ZSM medewerker van de reclassering voert op die manier een gesprek met haar. Jessica vertelt dat ze impulsief handelde en ook niet goed snapt wat haar bezielde. Ze wilde gewoon heel graag ook wel eens die dure make-up, maar heeft daar eigenlijk geen geld voor. Ze heeft sowieso moeite om rond te komen en moet vaak geld lenen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Jessica erkent dat ze fout zat, heeft spijt en is bereid mee te werken aan datgene wat haar wordt opgelegd. Omdat zij voor het eerst in aanraking komt met justitie, besluiten politie, OM en Reclassering in het speciale ZSM-overleg dezelfde dag om:

  • Haar een werkstraf van 15 uur op te leggen, waarbij de reclassering ervoor zorgt dat ze een week later kan starten met de uitvoering.
  • Zij haar excuses moet maken aan de winkeleigenaar
  • Haar in contact te brengen met een budgetcoach, zodat ze beter met geld om leert gaan.

Met deze manier van straffen is de diefstal, zonder een langdurig proces, snel en effectief afgestraft.

 

Terug naar overzichtspagina Reclassering in beeld