Voorwoord Johan Bac jaarverslag 2018
Als nieuwe directeur had ik vanaf juni 2018 het voorrecht om het reclasseringswerk letterlijk aan den lijve te ervaren (werkstraf) en van dichtbij mee te maken hoe bevlogen collega’s dagelijks werken met onze boeiende, maar ingewikkelde doelgroep. Hoe is het om een werkstraf te ondergaan, verplicht en onbetaald? Pittig, kan ik nu zeggen. En hoe motiveer je mensen tot ander gedrag? Ik heb veel respect voor de collega’s die alles op alles zetten om dat voor elkaar te krijgen.
Ik heb gesprekken en trainingen bijgewoond, ben mee geweest op huisbezoek en heb reclasseringswerkers hun werk zien doen in de wijk. Met een enorme betrokkenheid, verantwoordelijkheidsgevoel en doorzettingsvermogen werken zij mee aan onze veiligheid en bieden mensen, die om wat voor reden dan ook de fout in zijn gegaan, perspectief op een leven zonder criminaliteit. Dat lijkt soms onbegonnen werk. Maar elke keer dat het wel lukt, wordt de samenleving weer iets veiliger.
Reclasseringswerk vraagt om bevlogenheid, of noem het bezieling.
Reclasseringswerk vraagt om bevlogenheid, of noem het bezieling. En wat onze mensen bezielt, zie, lees en hoor je in de verhalen in dit jaarverslag over 2018. Voorbeelden van reclasseringswerk dat steeds vaker in de buurt en in de bajes plaatsvindt. Want lokaal werkt reclasseringswerk het beste: daar waar de cliënt is in zijn sociale omgeving en netwerk. Zo bereiken we gerichter onze ambitie om aaneengesloten trajecten te realiseren voor iedere cliënt en dragen we bij aan een veilige en inclusieve samenleving. Een pittige opdracht, want de verwachtingen van de samenleving zijn hoog en de maatschappij en onze doelgroep worden steeds complexer. Wij en onze samenwerkingspartners krijgen steeds vaker te maken met mensen die kampen met ernstige psychiatrische problemen en soms ronduit gevaarlijk zijn.
We laten dan ook graag zien dat we het werk niet alleen doen, maar in nauwe samenwerking met politie mensen, gemeenteambtenaren, officieren van justitie, rechters en medewerkers van het gevangeniswezen en óók steeds vaker individuele burgers die zich inzetten als reclasseringsvrijwilliger.
Reclassering Nederland heeft een bijzondere positie in de strafrechtketen. Zij is een constante factor vanaf het moment dat iemand wordt aangehouden tot en met het soms langdurige toezicht. Ik wens je een boeiend inkijkje in het werk in 2018 dat we ook de komende jaren met veel inzet voortzetten. Voor een veiliger samenleving.
Johan Bac
Algemeen Directeur