In februari 2008 begon Ingeborg bij de reclassering. Al vanaf het eerste moment ging zij aan de slag als adviseur. “Daar lag toen mijn voorkeur en ik denk dat dit ook het beste bij mij past.” Voor Ingeborg is het een interessante baan. “Als adviseur geef je (straf)adviezen aan het Openbaar Ministerie, de rechtbank en DJI. Je schetst een beeld van de persoonlijke omstandigheden van een reclassent en geeft daar een analyse over. Je duidt de criminogene factoren aan, van: ‘waar zit het probleem waarom iemand in aanraking komt met politie en justitie?’ Je beschrijft de beschermende factoren. Wat gaat er goed? Wat weerhoudt de reclassent van het plegen van delicten? Wat moeten we zeker in stand houden? Daar geef je een advies over aan de rechter.”
Dit proces is niet altijd beperkt tot de reclassering. “Heel soms doen we dat in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie (NIFP). Dit gebeurt als er vooraf een pro Justitia rapport is aangevraagd.”
Zorg- en Veiligheidshuis Tilburg
“Ik ben betrokken bij het Zorg- en Veiligheidshuis Midden-Brabant. Als vertegenwoordiger en als koploper privacy. Ik vind die combinatie erg leuk omdat het een ontzettend leuk werkveld is, waarin dat allebei samenkomt. Dus het netwerken, het samenwerken, samen een doel hebben, maar wel de belangen van Reclassering Nederland voor ogen houden.
Het werk als vertegenwoordiger maakt al sinds het begin onderdeel uit van Ingeborg’s werk. “Ik schrijf als adviseur ISD-rapportages. Vanuit de reclassering ben ik het aanspreekpunt voor het Zorg en Veiligheidshuis Midden Brabant. Ook ben ik een actieve deelnemer aan het collegiale overleg met alle justitiële ketenpartners. Hier bespreken we ook de veelplegers en heb ik een adviserende rol richting het OM en politie.”
Het stukje privacy valt pas een paar jaar onder de portefeuille van Ingeborg. “Privacy wordt steeds belangrijker. Ik zie veel onzekerheid bij mijn collega’s als het gaat om privacy. Een vraag die we vaak krijgen zijn zaken in het kader van opsporing. We hebben bijvoorbeeld de enkelbanden, waarmee wie iemand live kunnen volgen. Dat is voor sommige mensen fijn om te weten, zoals de politie. ‘Waar was die persoon op die en die datum?’ Die informatie mogen wij niet zomaar geven, zulke gegevens moeten gevorderd worden. Lastige kwesties zijn casussen waar er sprake is van de jeugdwet, zoals een ondertoezichtstelling. Wat deel je dan wel, wat deel je dan niet? Je moet toch in het belang van de kinderen denken. Dat zijn zaken die we in de praktijk tegenkomen.”
Ik zie veel onzekerheid bij mijn collega’s als het gaat om privacy.
ISD-expert
Ingeborg’s deskundigheid eindigt niet bij privacy. Ze is daarnaast expert op het gebied van ISD en ISD jongvolwassenen. ISD staat voor de maatregel Inrichting Stelselmatige Daders. “Een ISD-traject werd voorheen vooral gezien als een laatste redmiddel. ‘We hebben alles al geprobeerd en nu weten we echt niets meer’. Dan kan je zo’n maatregel opgelegd krijgen van twee jaar. Eigenlijk als je al heel veel toezicht hebt gehad. Een jongvolwassen ISD gaat er vanuit van: ‘oké, hij is een veelpleger, hij voldoet aan die criteria’. Maar misschien hebben we nog niet alles geprobeerd. Om dat patroon te doorbreken, is misschien een ISD-maatregel juist het middel om het te doorbreken. Het is een andere insteek. Van ISD als ultimum remedium naar optimum remedium.”
Wijkrechtbank
Vanaf dit jaar gaat Ingeborg een nieuwe uitdaging aan binnen haar functie. “Een recente ontwikkeling in Tilburg is dat we gaan starten met de wijkrechtbank. Er zijn meerdere partijen betrokken, zoals het Zorg- en Veiligheidshuis, de gemeente Tilburg, de jeugdbescherming en de Raad van Kinderbescherming.” Ingeborg kijkt er naar uit om hiermee aan de slag te gaan. “Je kan echt invloed uitoefenen over hoe het eruit gaat zien.”
Het doel is om meer zichtbaar te zijn in de wijk. “Dat je van tevoren een uitgebreide integrale aanpak opstelt. Dan zie je toch weer de belangrijke rol van de reclassering. Wij zijn de partij die het advies gaat schrijven om de wijkrechter (o.i.d.) te adviseren.” De wijkrechtbank is geen nieuw concept. Eerder verschenen er al wijkrechtbanken in Eindhoven, Rotterdam en Amsterdam. Ook hier is de reclassering nauw betrokken.
Het leukste vak van de wereld
Als je Ingeborg vraagt wat ze het mooiste vindt aan haar beroep en de organisatie, antwoordt ze dat we als organisatie volop in ontwikkeling zijn. En dat is niet het enige, “Als je kijkt naar de reclassering, dan hebben wij een supermooi vak. Ik zeg altijd dat we het leukste vak van de wereld hebben en dat vind ik na al die jaren nog steeds. Dat zit hem in de invloed die we kunnen hebben op zo’n strafproces, ook daarna, en dat we een reclassent toch tot een gedragsverandering kunnen bewegen. Het zijn de kleine dingen waarvoor je het doet. Dat maakt het steeds uitdagend en geeft veel voldoening. We ontmoeten veel mooie, bijzondere mensen in ons werk en dat is hartstikke fijn.”
Het is waardevol werk. “Laatst had ik een reclassent die ik al bij de vroeghulp had opgepikt. Die maak je dan mee met alle raadkamers, en krijgt dan uiteindelijk een kans en schorsende voorwaarden. Na afloop kreeg ik teruggekoppeld, ‘Je bent echt superfijn in het contact. Fijne samenwerking en je hebt zoveel voor mij gedaan.’ Dat is leuk om terug te horen.”
Wil jij ook een bijdrage leveren aan een veiligere samenleving? Kijk dan op www.werkenbij.reclassering.nl voor ons actuele vacatureaanbod en wie weet tot snel!