Werkstraf in beeld: Aan het werk voor de ooievaar

Het ooievaarsstation werd in 1981 geopend op een stuk land van Els en Frits Koopman. Tien jaar daarvoor was de ooievaar nagenoeg verdwenen in Nederland. Sindsdien was de Vogelbescherming hard aan het werk om de vogel te helpen. Els en Frits hadden geen idee waar ze aan begonnen. ‘We hadden nog nooit een ooievaar gezien en wisten niet wat het hebben van een station inhield.’ Inmiddels zijn de twee natuurliefhebbers ouder en wijzer. Het door ruim tweehonderd ooievaars bewoonde station vraagt permanent onderhoud. Ook vangen ze zieke en jonge ooievaars op, vlechten nesten van wilgentenen, houden de vijver schoon en zorgen voor voeding als droogte de wormen weghoudt.

We hebben de hulp hard nodig

Schikken in het lot

Sinds 1991 werkt de Lokkerij met werkgestraften. ‘We hebben de hulp hard nodig’, zegt Els. ‘Er is altijd wel iets te verven of te herstellen. Als er bezoekers komen, zorgen we dat de werkgestraften uit zicht zijn. Dat vinden ze zelf ook fijner. Soms schamen de werkgestraften zich.’ Frits vult aan: ‘Onder het werk praat mijn vrouw veel met mensen. Dart helpt vaak enorm.’ In al die jaren hebben Els en Frits al veel mooie momenten meegemaakt. ‘Er was een keer iemand die ons fotoarchief heeft gedigitaliseerd. Al die foto’s uit al die laatjes op één plek, prachtig!’ Ook herinneren ze zich de man die zelf voorstelde om nieuwe bankjes voor de bezoekers in elkaar te timmeren. En de werkgestrafte die bleef hangen als vrijwilliger toen zijn straf erop zat.

Stop die energie maar in het werk

Even bijsturen

Een heel enkele keer ging het mis. ‘Iemand die steeds maar liep te bellen in de tuin en niet aan het werk ging, hebben we weggestuurd. Maar meestal gaat het goed en soms moeten we een beetje bijsturen. Op tijd komen vinden we bijvoorbeeld heel belangrijk. En als mensen boos zijn omdat ze vinden dat ze onterecht een straf hebben gekregen, dan willen we dat ze die boosheid snel laten varen. Stop die energie maar in het werk.’